Enne Koens onthoud die naam!

In Vandaag komen we niet meer thuis maken we kennis met Mirza, een tienjarige jongen die op een gewone dag door zijn vader uit school wordt gehaald en vervolgens meegenomen naar een ver land, zonder dat hij ook maar iets aan tekst en uitleg krijgt en langzaam beseft dat hij nooit meer terug zal gaan naar zijn vertrouwde, Nederlandse leven. In de ik-vorm leef je als lezer mee met de verbijstering, onmacht en woede van dit kind dat uiteindelijk wel moet proberen er het beste van te maken en dat na een hoop ellende ook doet.

Het verhaal is spannend en met vaart en humor beschreven. Als lezer wil je echt heel graag weten wat er aan de hand is en waarom die vader doet wat hij doet. Ook het dorp waar Mirza terecht komt zit vol met geschiedenis en geheimen en heel voorzichtig ontvouwt zich het verhaal. Maar de kracht zit hem vooral in de zorgvuldigheid en geloofwaardigheid waarmee de emoties van Mirza worden beschreven, ze zijn zo overtuigend dat ieder kind zich kan verplaatsen in zijn situatie. Het is het ultieme vluchtelingenverhaal maar dan vanuit een verrassend nieuw en toch herkenbaar perspectief.

En dat is niet het enige, alles aan dit verhaal klopt. De worsteling van de vader, het onbegrip van de dorpskinderen, de vetes en het vervallen huis, alles valt prachtig op zijn plek en nooit lijkt het gekunsteld of onecht. Daarbij ziet het boek er ook nog eens prachtig uit met sfeervolle tekeningen en een vrije, harmonieuze bladspiegel waardoor het toegankelijk is en niet zwaar of moeilijk. Kortom een onmisbaar boek voor jong en oud!