De laatste drie weken bekruipt me tijdens het schrijven steeds vaker een gevoel van absurditeit en zinloosheid, want wat heeft het voor zin leuke stukjes te schrijven over kinderboeken als er zoveel oorlog en ellende is in de wereld. Wat moet een mens op zulke momenten met een boek? Die gedachte is demotiverend en ook onterecht, zeker als je het prentenboek De koffer net hebt ontdekt.
Als ik het verhaal samenvat ben ik in één zin klaar: Raar, verdrietig en bang dier komt met koffer bij drie andere dieren aan en valt na een korte dialoog doodmoe in slaap waarna andere dieren zich met koffer en inhoud gaan bemoeien.
Simpel maar eigenlijk doet die precieze verhaallijn er niet toe, wat er toe doet is dat in korte, prachtige zinnen en eenvoudige, stijlvolle tekeningen het verhaal van alle vluchtelingen van de hele wereld wordt verteld.
Ik ben er geen voorstander van om (jonge) kinderen alles te vertellen over de oorlog en vluchtelingenproblematiek maar of je er nou veel of weinig over praat, ze voelen het waarschijnlijk allemaal. Daarom is er dit ongelofelijk mooie prentenboek, de perfecte manier om de zwaarte en ellende van de oorlog bespreekbaar te maken op een ontroerende, hoopvolle manier. Tekst, tekeningen en typografie zijn perfect met elkaar in balans en zorgen ervoor dat je daadkracht voelt in plaats van wanhoop, dat kun je toch moeilijk zinloos noemen… Kortom, verplichte titel voor alle kleuterscholen in de wereld!
Geschikt voor:
- Kinderen vanaf vier jaar en verder alle andere leeftijden
- Mensen die niet goed weten hoe ze om moeten gaan met het machteloze gevoel dat kinderen (en volwassenen!) hebben als ze al die Oekraïense vrouwen en kinderen in tranen zien vluchten
- Kleuterjuffen- en meesters die voelen hoe de oorlog mee de klas in komt
Titel: De Koffer
Auteur: Chris Naylor – Ballesteros
Vertaler: J.H. Gever
Uitgeverij: Gottmer