Ik hield altijd al van oude, geheimzinnige landhuizen op afgelegen plekken maar het familiehuis uit dit boek spreekt zo tot je verbeelding dat je er onmiddellijk zou willen wonen. Het zit vol geheime doorgangen en verborgen kamers en het heeft een bibliotheek vol met levensgevaarlijke boeken. Als je achteloos een titel van de plank pakt kan dat zomaar je dood betekenen door een kruisboog, een valkuil of iets anders onverwachts.
Het verhaal begint met de tienjaarlijkse familiereünie van de excentrieke familie Swift, ze komen samen om te zoeken naar de verdwenen voorvaderlijke schat die ergens in het familiehuis verborgen ligt. Frats Swift is er voor het eerst bij en vastbesloten de schat te vinden, zij woont tenslotte in het huis en denkt ieder hoekje en gaatje te kennen. Dat levert een hilarisch, absurd en moordzuchtig avontuur op waarin de spanning zich opbouwt net als de lijken in de vriezer.
Frats is raar, grappig, onaangepast en soms onhebbelijk wat niet vaak voorkomt bij hoofdpersonages in kinderboeken. Ze doet precies wat ze zelf wil en dat maakt haar dapper en leuk. Er gebeuren al snel afschuwelijk dingen in het verhaal maar dat wordt zo laconiek opgevat door zowel de kinderen als de volwassenen dat je er al lezer eenvoudig in mee gaat. Bovendien heb je meteen een ijzersterk vertrouwen in de slimme Frats en haar vrienden. De absurditeit is heerlijk en doet me soms aan Roald Dahl denken.
Het taalgebruik is een feest! De namen van de Swifts worden bij hun geboorte uit het familiewoodenboek geprikt, zo heb je bijv. oudtante Schadefreude, oom Maalstroom, neef Hautain en neef Oprecht. Het idee is dat je bent wat je naam zegt, iets waar al snel de nodige vragen bij gesteld worden en waar je als lezer later nog bedrogen mee uit blijkt te komen. Verder staat het boek vol onmogelijke, prachtige woorden, anagrammen, niet bestaande scheldwoorden en heel veel grappige anecdotes. Let op: Makkelijk is het niet! Je moet doorzetten, soms door wat taaie stukjes heen bijten maar dat levert je wel een geniaal plot en stof tot nadenken op. Een aanrader voor de niet luie lezer.
Hopelijk komt de uitgeverij ook met deel 2. Naar de vertaling mag nog wel even worden gekeken, maar dat zal dan ook geen eenvoudige klus geweest zijn.
Geschikt voor:
- Kinderen die tegen grappige moord kunnen (vanaf ongeveer elf jaar) en goed kunnen lezen
- Iedereen die worstelt met wie hij/zij/hen nou eigenlijk is, subtiele aandacht voor non-binaire mensen
- Iedereen die geniet van onderkoelde (Engelse) humor, grillige woordgrappen en klassieke detectives
Titel: De Swifts
Auteur: Beth Lincoln
Illustrator: Claire Powell
Vertaler: Hanneke van Soest
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff