Ik zag het boek liggen in de bieb bij de nieuw verschenen boeken en had het bijna laten liggen omdat het de indruk wekte over sterven of iets anders spiritueels te gaan maar ik was geboeid door de titel en pakte het toch op, ik vroeg me namelijk af wat een pungel was. De flaptekst gaf de doorslag: het ging over Brabantse botersmokkel in de jaren vijftig en zestig. Ik ben gek op roomboter (verslaafd volgens mijn kinderen) en ik ben Brabants hoewel ik dat wel eens vergeet na dertig jaar Randstad
Het boek begint op het moment dat Ole hoort dat zijn opa is gestorven terwijl hij niet eens wist dat hij een opa had! Met zijn vader reist hij af naar Brabant, naar het kleine dorp bij de Groote heide waar zijn vaders ouderlijk huis staat. Dan weet je eigenlijk al genoeg: familiegeheimen, roddel en achterklap, afgelegen bossen, een heerlijk, oud, vervallen huis met kelders, zolders en schuren vol verborgen zaken en het onvermogen van mensen om hun verleden met al het verdriet en leed onder ogen te zien. Prachtig boek, ontroerend, meeslepend, geloofwaardig en echt spannend!
Jammer alleen van het omslag. Ik ga mijn best doen alle stoere jongens en meiden in groep acht dit boek aan te smeren maar het rouwverwerkingsomslag gaat daarbij niet helpen. Mooi aquarel hoor, daar niet van maar bijzonder ver verwijderd van de doelgroep vrees ik en ik geloof niet dat de gemiddelde elfjarige dit boek zal lezen omdat ie wil weten wat een pungel is. Ik weet het nu wel en ik vertel het niet, lees het boek maar 😉.
Geschikt voor:
- Stoere jongens en meiden vanaf 11 jaar om zelf te lezen
- Iedereen die denkt dat er in Brabant niets te beleven is
- Iedereen die de neiging heeft oud leed te verstoppen onder het dagelijks leven
Inleestijd (tijd die nodig is om in het boek te komen): vanaf het begin toegankelijk en makkelijk te lezen, vanaf pagina 33 kwam ik er helemaal in en wilde ik het in een ruk uitlezen.
Titel: Het Pungelhuis
Auteur: Annet Huinzing
Uitgeverij: Lemniscaat